Μιτσκιέβιτς, Άνταμ

(Adam Mickiewicz, Νοβογκρόντεκ, Βίλνα 1798 – Κωνσταντινούπολη 1855). Πολωνός ποιητής. Από οικογένεια της μικρής αριστοκρατίας, γρήγορα γνώρισε οικονομικές δυσχέρειες, που τον ακολούθησαν σε όλη του τη ζωή. Μια υποτροφία του επέτρεψε να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο της Βίλνα. Άρχισε τη λογοτεχνική του δραστηριότητα στην εταιρεία των «Φιλομαθών». Από την αρχική ορθολογιστική του θεώρηση πέρασε κατόπιν, κάτω από την επίδραση των Γερμανών και Άγγλων ρομαντικών, σε μια αποφασιστική ρομαντική θέση. Εξόριστος, εξαιτίας της επαναστατικής του δράσης, έζησε για πολύ καιρό στη Ρωσία, στη Γερμανία, στην Ιταλία και στη Γαλλία. Η παραμονή του στη Ρώμη, η πολωνική εξέγερση, η δραστηριότητα που ανέπτυξε στη Λοζάνη και στο Παρίσι (όπου κατέλαβε την έδρα σλαβικών φιλολογιών στο College de France), η συνάντηση με τον μυστικιστή Τοβιάνσκι, αποτελούν τους σταθμούς του ηρωικού του αγώνα για την απελευθέρωση της Πολωνίας και όλων των καταπιεζόμενων λαών. Το 1848 οργάνωσε στη Ρώμη την «Πολωνική Λεγεώνα», που αγωνίστηκε αργότερα στο πλευρό των Ιταλών. Η ποιητική παραγωγή του M., πολύ πλούσια σε ιστορικά και πατριωτικά μοτίβα, άσκησε μεγάλη επίδραση σε ολόκληρη την πολωνική λογοτεχνία: από τα πιο σημαντικά έργα του αξίζει να μνημονευθούν το επικολυρικό ποίημα Οι πρόγονοι (Dziady, 1823-33), τα Σονέτα της Κριμαίας (Sonety Krymskie, 1826), Konrad Wallenrod (1828), ποίημα με ιστορικό υπόβαθρο, τα Βιβλία του έθνους και των Πολωνών προσκυνητών (Ksiegy narodu i pielgrzymstwa polskiego, 1823) και το αριστούργημά του σε 10.000 στίχους Ο κύριος Θαδδαίος (Pan Tadeusz, 1834). Ο Πολωνός ποιητής Άνταμ Μιτσκιέβιτς.